وقتی از مفهوم پروژه آرتمیس، دنبالهی بلندپروازانهی بازی بسیار موفق PUBG شنیده میشود، ممکن است به نظر برسد که کمی شبیه به No Man’s Sky باشد. آرتمیس به عنوان یک دنیای باز در مقیاس زمین توصیف شده است و به طور واضح، یکی از ویژگیهای کلیدی No Man’s Sky این است که تمام سیارات آن به طور واقعگرایانه (کم و بیش) اندازهگیری شدهاند، به این معنا که گشتزنی کامل در آنها دشوار است. Hello Games با بازی بعدیاش، Light No Fire که دنیای باز مشابهی دارد و در یک سیاره با اندازهای مشابه زمین میگذرد، یک گام کوچک به عقب برداشته است که به نظر حتی شبیهتر به آرتمیس گرین میآید.
با این حال، برندن گرین توضیح داد که تفاوتهایی میان بازی او و Light No Fire وجود دارد و گفت
عنوان Hello Games به صورت «مولد» ساخته میشود، در حالی که آرتمیس از تکنولوژی یادگیری ماشینی استفاده میکند. من از فناوری آنها اطلاعی ندارم، پس خیلی با نحوهی تولید محتوا آشنا نیستم، اما فکر نمیکنم هدف نهایی یکی باشد که ارائه یک هولو-دکِ متنباز است»، گرین توضیح میدهد. «و این تفاوت است. فکر میکنم بیشتر افراد بازی میسازند. من بازی نمیسازم، من یک دنیا میسازم
این بیان به طرز عجیبی من را به یاد روزهای ابتدایی No Man’s Sky میاندازد، زمانی که این بازی شاید بیش از حد وعدههایی داده بود (هرچند در سالهای اخیر به طور چشمگیری تکمیل شده است). با این حال، نکتهی بزرگ برای گرین این است که او «نمیخواهد برای مردم بازی بسازد، بلکه میخواهد با مردم بازی بسازد»، و ادامه میدهد که
اگر به بازیکن یا جامعه ابزارهایی بدهید که تجارب خودشان را ایجاد کنند، آنها به شدت از آن استفاده خواهند کرد.
ما قطعاً در بازیهایی مثل Fortnite و Roblox دیدهایم که چنین تاکتیکهایی موفقیت زیادی کسب کردهاند، اما گرین قبلاً گفته که پروژه آرتمیس ممکن است هنوز تا ده سال دیگر طول بکشد، بنابراین این که آیا بازیکنان هنوز در آن زمان خواهان چنین چیزی خواهند بود یا نه، واقعاً نامشخص است. البته همانطور که گرین میگوید، این یک بازی نیست، پس شاید اهمیت نداشته باشد! باید دید که در سال 2035 چه خواهد شد.