در ۹ مارس ۲۰۱۰، شرکت Square Enix بازی Final Fantasy XIII را برای مخاطبان غربی منتشر کرد؛ عنوانی که با هیاهوی فراوان همراه بود و انتظارات زیادی را برانگیخت. از نظر بصری، این بازی یک شاهکار بود و نشان داد که PS3، علی‌رغم سختی‌های توسعه روی آن، چه قدرتی دارد. همچنین، با معرفی Lightning، یکی از به‌یادماندنی‌ترین شخصیت‌های سری پس از Cloud، توانست توجه بسیاری را به خود جلب کند. اما این بازی بیش از هر نسخه دیگری باعث دو دستگی در بین طرفداران Final Fantasy شد؛ برخی آن را یک تحول مثبت دانستند، در حالی که دیگران معتقد بودند یک گام بزرگ به عقب محسوب می‌شود.
اکنون که از آن دوران فاصله گرفته‌ایم، شاید بتوانیم بهتر درک کنیم که Square Enix دقیقاً چه چیزی را در این ماجراجویی علمی-فانتزی در نظر داشت. Paradigm System که سیستم مبارزات بازی را شکل می‌داد، جلوه‌های بصری خیره‌کننده‌ای داشت و در واقع بازگشتی به سبک سنتی‌تر مبارزات پس از تغییرات عمده Final Fantasy XII بود. موسیقی متن بازی نیز یکی از نقاط قوت آن محسوب می‌شود. اگر روزی نسخه بازسازی‌شده‌ای از FFXIII عرضه شود، قطعاً تجربه‌ای ارزشمند خواهد بود.
با این حال، همچنان نمی‌توان از داستان نامنسجم، محدودیت شدید در کاوش، و حذف عناصری مانند نقشه جهان، شهرها و تعامل با NPCها چشم‌پوشی کرد. بسیاری از طرفداران همچنان از جمله معروف “بازی بعد از ۲۰ ساعت بهتر می‌شود” یاد می‌کنند، زمانی که گروه اصلی متحد شده و دنیای بازی کمی بازتر می‌شود. علاوه بر این، لهجه عجیب و ناهنجار استرالیایی شخصیت‌های Vanille و Fang در نسخه انگلیسی همچنان در ذهن بسیاری از بازیکنان باقی مانده است. برخی ایرادات شاید هرگز فراموش نشوند!
